اثربخشی روانشناسی مثبت بر خودشفقتی و قدردانی در بین زوجین دارای مشکلات زناشویی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاداسلامی، زاهدان، ایران.

2 دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران

3 استادیارگروه روانشناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

10.22034/aftj.2023.364912.1784

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر، اثربخشی روان‌شناسی مثبت بر خودشفقتی و قدردانی در بین زوجین دارای تعارضات زناشویی بود. روش پژوهش: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل زوجین دارای مشکلات زناشویی شهر تهران که در سال 1400 به مراکز مشاوره تهران (کلینیک تارا شعبه 1 و 2 و کلینیک بهجو) مراجعه کرده بودند (184 زوج) بودند که از میان آنها 30 زوج با شرط دارا بودن شرایط پژوهش و تمایل به شرکت در پژوهش به روش نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه گواه و در هر گروه 15 زوج، گمارده شدند. برای مداخلات درمانی روان‌شناسی مثبت از پروتکل رشید و سلیگمن شامل 10جلسه 90 دقیقه‌ای (2013) استفاده شد. ابزار پژوهش شامل  پرسشنامه پرسشنامه خودشفتقی نف (2003) و پرسشنامه قدردانی مک کلایف (2002) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با استفاده از نرم افزار  SPSS- V26 تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌‌ها نشان داد که در مرحله پس‌آزمون، تفاوت معنا‌داری بین گروه‌ آزمایش با گروه گواه وجود دارد (001/0>P) و روش مداخله‌ای می‌تواند بر خودشفقتی (14/32 = F، 001/0 > P) و قدردانی زوجین (64/7 = F، 001/0 > P) درگیر، اثربخش واقع گردند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش می‌توان بیان کرد که روان‌شناسی مثبت به عنوان یک روش درمانی مؤثر می‌تواند در بهبود، خودشفقتی و قدردانی و به تبع آن کاهش مشکلات زناشویی زوجین مورد استفاده قرار گیرد و به روانشناسان و متخصصان زوج درمانی توصیه می‌شود از این روش درمانی برای بهبود روابط بین زوجین استفاده کنند

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The effectiveness of positive psychology on self-compassion and gratitude among couples with marital conflicts

نویسندگان [English]

  • Pendar JahedAtaeian 1
  • Hassan ShamsEsfandabad 2
  • AbdulHassan Farhangi 3
1 Psychology PhD Student, Zahedan Branch, Islamic Azad University, Zahedan, Iran.
2 Associate professor, Department of psychology, Faculty of Social Sciences, Imam Khomeini International University, Qazvin ,Iran
3 Assistant Professor, Department of Psychology, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Aim: The aim of this research was the effectiveness of positive psychology on self-compassion and gratitude among couples with marital conflicts. Method: This research was practical in terms of purpose, and in terms of data collection, it was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population of the research included couples with marital problems in Tehran who had referred to Tehran counseling centers (Tara Clinic Branches 1 and 2 and Behjo Clinic) in 2022 (184 couples), among them 30 couples with the condition of having the conditions of the research. and willingness to participate in the research were selected and randomly assigned to an experimental group and a control group and 15 couples in each group. Rashid and Seligman's protocol including 10 sessions of 90 minutes (2013) was used for positive psychology therapeutic interventions. The research tools included the Neff Self-Deprecation Questionnaire (2003) and the McCliffe Appreciation Questionnaire (2002). The data was analyzed using analysis of covariance using SPSS-V26 software. Results: The findings showed that in the post-test stage, there is a significant difference between the experimental group and the control group (P<0.001) and the intervention method can be effective on the self-compassion (F=32.14, P<0.001) and gratitude (F=7.64, P<0.001) of the couples involved. Conclusion: According to the results of the research, it can be stated that positive psychology as an effective treatment method can be used to improve, self-compassion and gratitude and consequently reduce the marital problems of couples, and it is recommended to psychologists and couple therapy specialists to use this treatment method for Use to improve relationships between couples

کلیدواژه‌ها [English]

  • Self-Compassion
  • Gratitude
  • Positive Psychology

مراجع

بخشی‌پور، باب الله. (1399). اثربخشی طرح‌واره درمانی با رویکرد مثبت گرا در روابط اجتماعی و رضایت زناشویی زوجین. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور استان مازندران، واحد ساری.
حاتمی، محمد.، و فدایی، مهناز. (1394). اثربخشی طرحواره درمانی در طرحواره‌های صمیمیت، تعارضات زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار اولیه زنان متقاضی طلاق. بین المللی. مجله تحقیقات بیولوژیکی و زیست پزشکی پیشرفته، 3 (3)، 285-290.
دلاور، علی. (1396). روش تحقیق در روانشناسی و علوم تربیتی. تهران: نشر ویرایش.
سیدابراهیمی، سیدعلیرضا.، و یزدخواستی، علی. (1401).  تأثیر آموزش گروهی مثبت نگری بر بهزیستی روانی و رضایت زناشویی زنان. پژوهشنامه روانشناسی مثبت،  8(2)، 50 – 33.
شهبازی، مسعود.، رجبی، غلامرضا.،  مقامی، ابراهیم.، و جلوداری، آرش. (۱۳۹۴). ساختار عامل تاییدی نسخه فارسی مقیاس درجه بندی تجدیدنظر شده شفقت – خود در گروهی از زندانیان. فصلنامه روش‌ها و مدلهای روانشناختی. 6(19)، ۳۱-۴۶.
عرب‌زاده، محمد.، پیرساقی، فریدون.، کاوسیان، جمال.، امانی، کریم.، و عبدالله‌پور، یحیی. (1396). بررسی رابطه ساختاری نیازهای اساسی روانشناختی و بهزیستی ذهنی با سلامت روان در سالمندان. سالمندشناسی، 2(2)، 10-1.
لشنی، زینب.، شعیری، محمدرضا.، و پناهی تلخستانی، سعیده. (1393). اعتبار و پایایی نسخه فارسی مقیاس سپاسگزاری در نمونه‌های غیربالینی. فصلنامه مشاوره و روان درمانی. 3 (12): 38-52.
محمدی، بهرام.، و سلیمانی، علی اکبر. (1396). طرحواره‌های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی به عنوان پیش‌بینی کننده‌های تعهد زناشویی. مجله بین‌المللی علوم رفتاری، 11 (1)، 16-22.
محمدی، سفیه.، حافظی، فریبا.، احتشام‌زاده، پروین.، افتخار سعدی، زهرا.، و بختیارپور، سعید. (1399). تأثیر طرحواره درمانی بر عزت نفس جنسی زنان درگیر در تعارضات زناشویی. بولتن سلامت زنان، 7(2)، 49-55.
References
Algoe, S B., Haidt, J., & Gable SLJE. (2008). Beyond reciprocity: Gratitude and relationships in everyday life. Emotion, 8(3),425-9.
Amini, S., Namdari, K., & Kooshki, H. M. (2016). The effectiveness of positive psychotherapy on happiness and gratitude of female students. International Journal of Educational and Psychological Researches, 2(3), 163.170.
Arabzadeh, M., Pirsaghi, F., Kausian, J., Amani, K., & Abdullahpour, Y. (2017). Investigating the structural relationship between basic psychological needs and mental well-being with mental health in the elderly. Gerontology, 2(2), 1-10. (In Persian)
Asgharipoor, N., Farid, A. A., Arshadi, H., & Sahebi, A. (2012). A comparative study on the effectiveness of positive psychotherapy and group cognitive-behavioral therapy for the patients suffering from major depressive disorder. Iranian journal of psychiatry and behavioral sciences, 6(2), 33-43.
Bakhshipour, B. (2020). The effectiveness of schema therapy with positive approach in social relations and marital satisfaction of couples. Master's Thesis, Payam Noor University, Mazandaran Province, Sari Branch. (In Persian)
Delavar, A. (2017). Research method in psychology and educational sciences. Tehran: Virayesh. (In Persian)
Dreisoerner, A., Junker, N. M., & Van Dick, R. (2021). The relationship among the components of self-compassion: A pilot study using a compassionate writing intervention to enhance self-kindness, common humanity, and mindfulness. Journal of Happiness Studies, 22(1), 21-47.
Hatami, M., & Fadaei, M. (2015). The effectiveness of schema therapy in intimacy schemas, marital conflicts and primary incompatible schemas of women applying for divorce. international. Journal of Advanced Biological and Biomedical Research, 3(3), 285-290. (In Persian)
Hoseinzade Z, Ghorbanshirodi S, Khalatbari J, Rahmani M. (2021). The comparison of the effectiveness of emotionally focused couples therapy and reality therapy for couples on marital communication beliefs and marital expectations of couples. Journal of Assessment and Research in Applied Counseling. 3(2), 1-13. doi:10.52547/jarcp.3.2.1
Janbozorgi, F., Darbani, S. A., & Parsakia, K. (2020). The structural model of predicting family health based on communication patterns and self-efficacy with the mediating role of self-compassion in women. Journal of Psychology of woman. 1(3), 66-80.
Karakasidou, E. & Stalikas, A. (2017) The Effectiveness of a Pilot Self-Compassion Program on Well Being Components. Psychology, 8, 538-549.
Keshavarz Mohammadi, R., Agha Bozorgi, S., Shariat, S., & Hamidi, M. (2018). The effectiveness of positive psychotherapy on mental endurance, self-compassion and resilience of infertile women. Journal of Social Behavior and Community Health, 2(2), 235-244.
Lashani, Z., Shoairi, M. R., & Panahi Talkhestani, S. (2014). Validity and reliability of the Persian version of gratitude scale in non-clinical samples. Counseling and Psychotherapy Quarterly. 3 (12): 38-52. (In Persian)
McCullough, M. E., Tsang, J. A., & Emmons, R. A. (2004). Gratitude in intermediate affective terrain: links of grateful moods to individual differences and daily emotional experience. Journal of personality and social psychology, 86(2), 295.
Mohammadi, B., & Soleimani, A. A. (2017). Early maladaptive schemas and marital satisfaction as predictors of marital commitment. International Journal of Behavioral Sciences, 11(1), 16-22. (In Persian)
Mohammadi, S., Hafezi, F., Ehtshamzadeh, P., Eftekhar Saadi, Z., & Bakhtiarpour, S. (2020). The effect of schema therapy on the sexual self-esteem of women involved in marital conflicts. Women's Health Bulletin, 7(2), 49-55. (In Persian)
Neff, K. D. (2003). The development and validation of a scale to measure self -compassion. Self and Identity, 2 (3), 223-250.
Neff, K. D., & Germer, C. K. (2013). A pilot study and randomized controlled trial of the mindful self‐compassion program. Journal of clinical psychology, 69(1), 28-44.
Park, N., & Peterson, C. (2008). The cultivation of character strengths. In Teaching for wisdom.Springer, 2(1), 59-77.
Raes, F. (2011). The Effect Of Self Compassion On The Development Of Depression Symptoms In A Nonclinical Sample. Mindfulness, 11(2), 33- 36.
Panahi, M., Jamarani, S. K., Shahrbabaki, M. E., & Rostami, M. (2017). Effectiveness of integrative behavioral couple therapy on reducing marital burnout and fear in couples of intimacy. Journal of applied psychology, 11(3), 43.
Rashid, T., & Seligman, M. E. (2013). Positive psychotherapy. In D. wedding & R. J. Corsini (Eds.), Current Psychotherapies (PP. 461-498). Belmont, CA: cengage
Rostami, M., Saadati, N., & Abdi, M. (2017). Relationship between childhood abuse andself-compassion with stress- coping strategies in women. Journal of Research and Health; 7(4): 962 - 970.
Seyed Brahimi, S. A., & Yazdakhasi, A. (2022). The effect of positivity group training on psychological well-being and marital satisfaction of women. Journal of Positive Psychology, 8(2), 33-50. (In Persian)
Shahbazi, M., Rajabi, Gh., Magi, E., & Jalodari, A. (2015). The confirmatory factor structure of the Persian version of the revised self-compassion rating scale in a group of prisoners. Psychological Methods and Models Quarterly. 6(19), 31-46. (In Persian)
Trom, P., & Burke, J. (2022). Positive psychology intervention (PPI) coaching: An experimental application of coaching to improve the effectiveness of a gratitude intervention. Coaching: An International Journal of Theory, Research and Practice, 15(1), 131–142.
Walsh, S., Cassidy, M., & Priebe, S. (2017). The application of positive psychotherapy in mental health care: A systematic review. Journal of Clinical Psychology, 73(6), 638-651
Wang, W., & Parker, K. (2014). Record share of Americans have never married. Pew Research Center’s Social & Demographic Trends Project.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 16 مهر 1401
  • تاریخ بازنگری: 10 دی 1401
  • تاریخ پذیرش: 20 تیر 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار