The Effectiveness of Group Schema Therapy on Aggression and Life Expectancy of Sexual Minorities diagnosed with Bipolar Disorder

Hashemi, Elham; Rashidi Aghdam, Mehdi; Nasiri, Ladan; Ghasemi Bahrvanji, Zhoreh

doi:10.22034/aftj.2021.144777

The Effectiveness of Group Schema Therapy on Aggression and Life Expectancy of Sexual Minorities diagnosed with Bipolar Disorder

Document Type : Original Article

Authors

PhD Student in Counseling, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

10.22034/aftj.2021.144777

Abstract

Aim: The aim of this study was to investigate the effectiveness of group therapy therapy on the rate of aggression and life expectancy of sexual minorities with bipolar disorder. Method: The research method was quasi-experimental with experimental group and control group, pre-test, post-test and two-month follow-up and tatistical population of 62 people referred to the Sexual Minority Counseling Center in 1397. From this community, 30 people were randomly selected and 15 people were randomly assigned to each of the two experimental and control groups. The research tools were the Bass and Perry Aggression Questionnaire (1992) and Schneider's Lifetime Hope (1991), as well as the Yang, Klosko, and Wischer (2003) intervention schematic intervention intervention programs, which were presented to the experimental group in 8 90-minute group sessions using data from the test. Mixed variance analysis was analyzed. Results: The results showed the effect of schema therapy intervention on aggression (P = 5.33, P = 0.028) and life expectancy (P = 4.62, P = 0.040) and the stability of this effect in the follow-up phase. Conclusion: The results of the study suggest evidence that schematic therapy intervention is a good way to reduce aggression and improve life expectancy, so it can be used to improve the mental state of people with sexual minorities.

Keywords

References

احمدی، زهرا.، عصاران، مهدی.، و سید محرمی، فاطمه (1397). تعیین رابطه پرخاشگری آشکار و رابطه ای با میزان امیدواری در کودکان دبستانی، فصلنامه سلامت روان و کودک، 4(3): 152-143

برزگر، اسماعیل.، زهره ای، اسماعیل.، بوستانی پور، علیرضا.، فتوح آبادی، خدیجه.، ابراهیمی، شیما.، و حسین نیا، معصومه. (1397). اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس ادراک شده و پرخاشگری زنان با سندرم پیش از قاعدگی. مطالعات روان‌شناختی، 14(3): 163-178.

ترخان، مرتضی .(1397). اثربخشی شناخت درمانی گروهی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر افکار خودآیند منفی، پرخاشگری و نگرش‌های ناکارآمد دانش‌آموزان پرخاشگر. مطالعات روان‌شناختی، 14(2): 87-77

حجازی، الهه.، باباخانی، نرگس.، و احمدی، سادات .(1397). اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بین فردی بر میزان پرخاشگری و رفتارهای تکانشی در میان دانش آموزان، پژوهش در نظام‌های آموزشی، 12(40): 38-25

حسنوند، باقر.، شریفی درآمدی، پرویز.، دلاور، علی.، و علائی پروانه .(1398) اثربخشی برنامه آموزش مدیریت شرم بر پرخاشگری و مهارت های اجتماعی کودکان با آسیب شنوایی . فصلنامه سلامت روان کودک، ۶ (۱): 162-149

حمید، نجمه .(1389). رابطه میان سخت رویی روان‌نشاختی، رضایت از زندگی و امید با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 4(پیاپی4): 116-101

خادمی، نسیم.، ناهیدی، فاطمه.، و اریسیان، محمد (1397). فراوانی پرخاشگری در قربانیان زن تجاوز جنسی مراجعه کننده به مرکز پزشکی قانونی استان اصفهان، مجله پزشکی قانونی ایران، 24(1): 33-26

خراسانی‌زاده، عاطفه.، پورشریفی، حمید.، رنجبری‌پور، طاهره.، باقریف فریبرز.، و پویامنش، جعفر. (1398). الگوی ساختاری رابطه بین الگوهای ارتباط والد-فرزند و طرحواره‌های ناسازگار اولیه با میانجیگری سبک‌های دلبستگی. روانشناسی کاربردی، 13(1پیاپی49)؛ 76-55

سامانی، سیامک. (1386). بررسی پایایی و روایی پرسش‌نامۀ پرخاشگری بأس و پری. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، ۱۳ (۴): ۳۵۹-365.

رحیم آقایی، فلورا.، حاتمی پور، خدیجه.، و عاشوری، جمال. (1396). تاثیر طرحواره درمانی گروهی بر کاهش علائم افسردگی و افزایش کیفیت زندگی پرستاران. آموزش پرستاری، ۶ (۳) :۱۷-۲۳

قادری، فرزاد.، و کلانتری، مهرداد (1395). اثربخشی طرح‌واره درمانی گروهی بر تعدیل طرحوارههای ناسازگار اولیه و کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی، فصلنامه مطالعات روان‌شناسی بالینی،6(24): 28-1

کاظمی، حمید.، و قربانی، مریم (1391). رابطه بین مؤلفه‌های فراشناختی و نگرش‌های ناکارآمد در بیماران سرپایی مبتلابه اختلال خلق دو قطبی، مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، 20(1): 100-90

کرمانی، زهرا.، خداپناهی، محمدکریم.، و حیدری، محمود. (1390). ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس امید اسنایدر. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 5(3پیاپی19):23-7

گلی، رحیم.، هدایت، سعیده.، دهقان، فاطمه.، و حسینی شورابه، مریم. (1395). اثربخشی طرح‌واره درمانی گروهی بر بهزیستی روان‌شناختی و پرخاشگری دانشجویان. مجله سلامت و مراقبت، ۱۸ (۳): ۲۵۸-۲۷۵.

مهاجر، امید. (1397). اثر بخشی تکنیک طرحواره درمانی به شیوه گروهی بر اضطراب ناش ‌از شیمی درمانی در بیماران سرطانی مونث در دامنه ی سنی 20 تا 45 سال شهر گرگان، پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه گرگان.

یانگ، جفری.، کلوسکو، ژانت.، و ویشار، مارجوری. (1395). طرحواره درمانی. ترجمه حسن حمیدپور و زهرا اندوز. تهران: نشر ارجمند (تاریخ انتشار اثر اصلی، 2003).

References

Baby, M., Gale, C., & Swain, N. (2018). Communication skills training in the management of patient aggression and violence in healthcare. Aggression and violent behavior.

Blair, R. J. R. (2018). Traits of empathy and anger: implications for psychopathy and other disorders associated with aggression. Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences, 373(1744): 20170155.

Drysdale, B. M. T., & Mcbeath, M. (2014). Exploring hope, self-efficacy, procrastination, and study skills between cooperative and non-cooperative education students. Asia-Pacific. Journal of Cooperative Education, 15(1): 69- 79.

Fanning, J. R., Coleman, M., Lee, R., & Coccaro, E. F. (2019). Subtypes of aggression in intermittent explosive disorder. Journal of psychiatric research, 109: 164-172.

Fix, R. L., & Fix, S. T. (2013). The effects of mindfulness-based treatments for aggression: A critical review. Aggression and Violent Behavior, 18(2): 219-227.

Kaya, F., & Buzlu, S. (2016). Effects of aggression replacement training on problem solving, anger and aggressive behaviour among adolescents with criminal attempts in Turkey: A quasi-experimental study. Archives of psychiatric nursing, 30(6): 729-735.‏‏ ‏ ‏

Kwon, P., Birrueta, M., Faust, E., & Brown, E. R. (2015). The Role of Hope in
Preventive Interventions. Social and Personality Psychology Compass, 9(12): 696-704.

Math, S. B., & Seshadri, S. P. (2013). The invisible ones: Sexual minorities. The Indian journal of medical research, 137(1): 4.‏

Street, N. W., McCormick, M. C., Austin, S. B., Slopen, N., Habre, R., & Molnar, B. E. (2016). Sleep duration and risk of physical aggression against peers in urban youth. Sleep health, 2(2), 129-135.

Sullivan, M. K. (2013). Sexual minorities: Discrimination, challenges and development in America. Routledge.‏

Satici, S. A. (2016). Psychological vulnerability, resilience, and subjective well-being: The mediating role of hope. Personality and Individual Differences, 102: 68-73.

Supiano, K. P., Haynes, L. B., & Larsen, P. A. (2017). Resolution of delusional parasitosis within Complicated Grief Group Therapy: A case analysis. Social Work with Groups, 40(4): 335-349.

Yavas, U., Babakus, E., & Karatepe, O. M. (2013). Does hope moderate the impact of job burnout on frontline bank employees’ in-role and extra-role performances?. International Journal of Bank Marketing, 31(1), 56.70.