نقش خودمراقبتی بر توانمندی شناختی در زنان سالمند دیابتی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران

2 کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران.

3 کارشناس ارشد مشاوره خانواده، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

4 دکترای روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی، واحد بین الملی کیش، دانشگاه ازاد اسلامی کیش، هرمزگان، ایران

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش خودمراقبتی در پیش‌بینی توانمندی شناختی در زنان سالمند دیابتی انجام شد. روش پژوهش: جامعه پژوهش حاضر کلیه زنان مراجعه کننده به کلینیک غدد منطقه 2 کرج (شامل 567 نفر) بود، که از این میان 180 زن (50 تا 70 ساله) مبتلا به دیابت با توجه به ملاک‌های ورود انتخاب شدند. برای سنجش از پرسشنامه خودمراقبتی سالمندان یونسی و همکاران (1399) و پرسشنامه توانایی‌های شناختی نجاتی (1392) و برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد مولفه‌های خودمراقبتی می‌توانند 3/24 درصد از واریانس توانمندی شناختی را تبیین کنند. خودمراقبتی جسمی (197/0= β) سهم بیشترین شهم در پیش بینی توانمندی شناختی سالمندان دارد و پس از آن به ترتیب خودمراقبتی اجتماعی (189/0-= β)، ضریب خودمراقبتی معنوی (162/0-= β) و خودمراقبتی در حین بیماری (122/0= β) بود (001/0> P). نتیجه‌گیری: براساس نتایج بدست آمده به کمک ابعاد خودمراقبتی می‌توان توانمندی‌های شناختی در زنان سالمند مبتلا به دیابت را پیش‌بینی نمود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The role of self-care on cognitive ability in diabetic elderly

نویسندگان [English]

  • Mozhgan Sidi 1
  • Mansoureh Mohammadi 2
  • Masoumeh Omidi 3
  • Mohammad Reza Habibnia 4
1 M.A of General Psychology, Saveh branch, Islamic Azad University, Saveh, Iran
2 M.A of Clinical Psychology, Garmsar Branch, Islamic Azad University, Garmsar, Iran.
3 M.A in Family Counseling, West Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
4 PhD in Health Psychology, Department of Psychology, International Branch of Kish, Islamic Azad University of Kish, Hormozgan, Iran
چکیده [English]

Aim: The present study was conducted with the aim of determining the role of self-care in predicting cognitive ability in the elderly with diabetes. Methods:The population of the present study was all women who referred to the endocrinology clinic of the 2nd district of Karaj, from which 180 women (50-70 years old) with diabetes were selected according to the inclusion criteria. To measure the self-care questionnaire of Yonesi et al. (2019) and the rescue cognitive abilities questionnaire (2012) and to analyze the data, Pearson correlation coefficient and regression analysis were used. Results: The results showed that self-care components can explain 24.3% of the variance of cognitive ability. Physical self-care (β=0.197) has the largest share in predicting the cognitive ability of the elderly, followed by social self-care (β=-0.189), spiritual self-care coefficient (β=-0.162) and self-care in During illness (β = 0.122) (P < 0.001) Conclusion: According to the obtained results, cognitive abilities in the elderly with diabetes can be predicted with the help of self-care dimensions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • self-care
  • cognitive ability
  • elderly
  • diabetes
خانواده درمانی کاربردی
دوره 3، شماره 5 - شماره پیاپی 14
مجموعه مقالات حوزه زنان
بهمن 1401
صفحه 196-208

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 02 اردیبهشت 1401
  • تاریخ بازنگری: 24 آبان 1401
  • تاریخ پذیرش: 21 آذر 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار