بررسی نقش هوش هیجانی زنان تازه ازدواج کرده و پیش‌بینی پایداری ازدواج

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی ، رودهن، ایران

چکیده

تصمیمات مربوط به ازدواج و طلاق از رویدادهای کلیدی زندگی برای افراد است. و بررسی عوامل تاثیرگذار بر آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش هوش فردی زنان برای ازدواج و پایدار ماندن آن بود. طرح پژوهش توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی زنان متأهل شهر تهران در سال 1399 بودند که حداقل مدت یک سال از ازدواج آنها می‌گذشت. نمونه پژوهش ش
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش هوش هیجانی زنان تازه ازدواج کرده و پیش‌بینی پایداری ازدواج بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زنان منطقه 7 تهران بود که حداکثر یک سال از ازدواج آن‌ها گذشته است. با توجه به تعداد کل جامعه و جدول مورگان حجم نمونه 150 نفر برآورد شد و این تعداد به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کوتاه هوش هیجانی شاته و همکاران (1998) و پرسشنامه بی‌ثباتی ازدواج ادواردز و همکاران (1987) استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری شده از ابزار پژوهش از طریق نرم افزار SPSS-22 و به کارگیری ضریب پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد میان مؤلفه‌های هوش هیجانی و میزان بی‌ثباتی ازدواج همبستگی منفی وجود دارد و تحلیل رگرسیون (59/0 =R2) بیان‌گر آن است که مؤلفه‌های هوش هیجانی توانایی پیش‌بینی میزان بی‌ثباتی ازدواج را دارا هستند (05/0>P). نتیجه‌گیری: از یافته‌های موجود می‌توان نتیجه گرفت که هوش هیجانی و مؤلفه‌های تنظیم هیجان، ارزیابی و بیان هیجان و بهره‌برداری از هیجانی می‌توانند میزان پایداری ازدواج را در زنان تازه ازدواج کرده پیش‌بینی کنند.
امل 300 زن متأهل بود که براساس جدول مورگان به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش نامه محقق ساخنه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی (شامل ضریب همبستگی ساده پیرسون و رگرسیون چندگانه) انجام شد. در مقاله حاضر، شواهد گسترده ای در مورد نقش هوش فردی در رفتار های ازدواج و طلاق با کنترل منابع ملموس مانند وضعیت درآمد و شرایط اجتماعی ارائه شده است. همچنین نتایج نشان داد که هوش افراد به صورت مستقیم بر ازدواج را بیش از اثر غیر مستقیم آن از طریق درآمد، وضعیت اجتماعی و سایر متغیرهای کنترلی تأیید می کند که هوش انسانی، به عنوان شاخص تناسب ناملموس، به طور مستقیم بر چشم اندازهای ازدواج ، نه فقط با نفوذ خود، بلکه از طریق منابع ملموس مانند وضعیت درآمد و موقعیت اجتماعی تاثیر می گذارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Examining the role of emotional intelligence of newly married women and predicting the marital stability

نویسنده [English]

  • azam latifpuor gholandam
Master's degree in General Psychology, Roudhen Branch, Islamic Azad University, Roudhen, Iran
چکیده [English]

Aim: The purpose of this research was to examine the role of emotional intelligence in newly married women and predict marriage stability. Methods: The current research is applied in terms of purpose and descriptive and correlational research methods. The statistical population of the present study was all the women of the 7th district of Tehran who has been married for at most one year. According to the total number of the population and Morgan's table, the sample size was estimated to be 150 people, and this number was selected by a simple random method. The research tools included the short emotional intelligence questionnaire of Chathe et al. (1998) and the marital instability questionnaire of Edwards et al. (1987). The data collected from the research tool was analyzed through SPSS-22 software and using Pearson's coefficient and multivariate regression analysis. Results: The findings of the research show that there is a negative correlation between the components of emotional intelligence and the degree of marital instability, and the regression analysis (R2 = 0.59) indicates that the components of emotional intelligence can predict the degree of marital instability (P<0.05). Conclusion: According to the findings, it can be concluded that emotional intelligence and the components of emotion regulation, evaluation, expression of emotion, and exploitation of emotion can predict the stability of marriage in newly married women.

کلیدواژه‌ها [English]

  • emotional intelligence
  • newly married women
  • marital stability
امیدی فر، حنانه.، پورابراهیم، تقی.، خوش کنش، ابوالقاسم.، و مرادی، ایوب. (1395). مقایسه و رابطه خودتنظیمی هیجانی با دلزدگی و صمیمیت زناشویی در زوجین هر دو و یکی شاغل ادارات دولتی، فصلنامه مشاوره شغلی و سازمانی، 8(26)، 50-67.
ثناگویی زاده، محمد. (1400). شناسایی عوامل مرتبط با پایداری ازدواج در مطالعات ایرانی (1388-1398). فصلنامه سیاستگذاری عمومی، 7(3)، 261-277.
جلالی، احمد. (1381). هوش هیجانی. نشریه تعلیم و تربیت، 18(1-2)، 89-103.
حسنی، جعفر.، بسطامی کتولی، مالک.، و خانی، زهرا. (1400). نقش بهره‌برداری از هیجان، ارزیابی هیجان و راهبردهای شناختی نظم‌جویی هیجان در علائم فزون کنشی/ نارسایی توجه بزرگسالان. نشریه رویش روان شناسی، 10(5)، 25-34.
حسینی سده، سیدمجتبی.، و فتحی آشتیانی، علی. (1388). بررسی نقش هوش هیجانی و مولفه های آن در رضایتمندی زناشویی و مقایسه آن با متغیرهای جمعیت شناختی. فصلنامه روان‌شناسی و دین، 2(2)، 105.
دادمهر، علی اصغر.، یحیوی، علی احمد.، رضایی، کاظم.، و سنایی مهر، مجیب. (1394). فراتحلیل جامع رابطه هوش هیجانی و رضایت زناشویی زوجین جوان ایرانی. فصلنامه مطالعات راهبردی ورزش و جوانان، 14(27)، 9.
سادوک، بنجامین جیمز.، سادوک، ویرجینیا آلکوت.، و روییز، پدرو. (1400). خلاصه روان‌پزشکی کاپلان و سادوک. ترجمه دکتر فرزین رضاعی. تهران: ارجمند (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2015).
سلیمانیان، علی اکبر.، و محمدی، اکرم. (1388). بررسی رابطه هوش هیجانی و رضایت زناشویی. فصلنامه علمی پژوهشنامه تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد، 5(19)، 1-13.
سواری، کریم، و طلایی زاده، مهین. (1394). مقایسه خیانت زناشویی و هوش هیجانی مطلقین و افراد متاهل عادی شهر اهواز، فصلنامه دست‌آوردهای روان‌شناسی بالینی، 1(2)، 67-82.
فیاض صابری، محمدحسین.، توزنده جانی، حسن.، ثمری، علی اکبر.، و نجات، حمید. (1398). پیش‌‏بینی پایداری ازدواج بر اساس سازگاری زناشویی و خودابرازی جنسی با میانجی‏گری هوش هیجانی. مجله پژوهش‌های روان‌شناسی بالینی و مشاوره، 9(2)، 56-70.
کیمیایی، سیدعلی.، صالحی فدردی، جواد.، و غفوری نسب، جواد. (1394). اثربخشی آموزش مهارت‌های پیش از ازدواج و مهارت‌های زندگی بر ملاک‌های همسرگزینی و هوش هیجانی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد. مجله پژوهش‌های روان‌شناسی بالینی و مشاوره، 5(1)، 41.
ناجی اصفهانی، زهرا.، جهانگیری، جهانگیر.ف و لهسایی زاده، عبدالعلی. (1397). کاوش در چگونگی حل مسئله در بین همسران تازه ازدواج کرده شهر اصفهان. فصلنامه مطالعات راهبردی زنان، 21(81)، 83-109.
نیکنام، ماندانا.، و تاج، طه. (1398). پیش بینی ناپایداری ازدواج بر اساس متغیرهای هوش هیجانی و هوش معنوی در یک جمعیت غیر بالینی از زنان. نشریه مطالعات زن و خانواده، 7(1)، 9-29.
References
Almunahi, A. A. (2018). Effectiveness of a Counseling Program Based on the Development of Emotional Intelligence in Improving Marital Compatibility among Married Women in Riyadh. Journal of Educational & Psychological Sciences, 19(02): 13-45.
Bar-On, R. (2000). Emotional and social intelligence: Insights from the Emotional.
Čikeš, A. B., Šincek, D., & Marić, D. (2018). Emotional intelligence and marital quality: Dyadic data on Croatian sample. Studia psychologica, 60(2), 108-122.
Goleman D. (1995). “Emotional Intelligence: Why it can matter more than IQ”. USA: Bantam Books.
Goleman, D. & Cherniss, C. (2001). The emotional intelligence workplace. How to select for measure and improve emotional intelligence in individuals, groups, and organizations. San Francisco: Jossey-Bass.
Gregory, K.A. (2019). Sustainable African American Marriages: Evaluating the Impact of Closeness to God and Religiosity on Marital Satisfaction and Longevity. A Dissertation Presented in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree Doctor of Education.
Lavner, J. A., Karney B. R., & Bradbury, T. N. (2014). Relationship problems over the early years of marriage: Stability or change? 28(6):979-85.
Nimtz, M. A. (2011). Satisfaction and Contributing Factors in Satisfying Long-Term Marriage: A Phenomenological Study. Unpublished doctoral dissertation, Liberty University.
Schutte, N.S., Malouff, J.M., Bhullar, N. (2009). The Assessing Emotions Scale. In: Parker, J., Saklofske, D., Stough, C. (eds) Assessing Emotional Intelligence. The Springer Series on Human Exceptionality. Springer, Boston, MA.
Sobanski, E., Banaschewski, T., Asherson, P., Buitelaar, J., Chen, W., & Franke, B. et al. (2010). Emotional lability in children and adolescents with attention deficit/hyperactivity disorder (ADHD): clinical correlates and familial prevalence. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 51(8), 915 -923.