پیش‌بینی رشد پس از آسیب براساس بهزیستی روانشناختی و ذهن‌آگاهی در شرایط کرونا در پرستاران زن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

2 گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی فروردین، قائم‌شهر، ایران

3 دانشجوی دکترای روانشناسی سلامت، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران

4 گروه مشاوره، دانشگاه اردکان، یزد، ایران

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش بهزیستی روانشناختی و ذهن‌آگاهی در پیش‌بینی رشد پس از آسیب زنان پرستار در شرایط کرونا انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل زنان پرستار ساکن شهریار که تجربه کار در بیمارستان‌ها در شرایط کرونا را داشتند. از میان آن‌ها، 211 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان با پرسشنامه رشد پس از آسیب تدسچی و کالون (1996)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (2002)، مقیاس ذهن‌آگاهی براون و رایان (2003) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش همزمان بوسیله نرم‌افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که بهزیستی روانی و ذهن‌آگاهی توان پیش‌بینی رشد پس از آسیب در زنان پرستار را دارد. بین بهزیستی روانی با رشد پس از آسیب و بین ذهن‌آگاهی با رشد پس از آسیب در زنان پرستار رابطه مستقیم و ‌معنی‌داری وجود دارد (05/0=α ، 001/0=P). نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود برای کمک به ارتقاء رشد پس از آسیب در زنان پرستار از تکنیک‌های برای افزایش بهزیستی روانی و ذهن‌آگاهی در پرستاران زن استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Prediction of post-traumatic growth based on psychological well-being and mindfulness during Coronavirus conditions among female nurses

نویسندگان [English]

  • Maryam Afzali 1
  • Shabnam hajizadeh koli 2
  • Parand Aber 3
  • Narjes Ghasemi 4
1 Department of Psychology, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
2 Department of Psychology, Farvardin Institute of Higher Education, Ghaemshahr, Iran
3 PhD Student in Health Psychology, Najafabad Branch, Islamic Azad University of Najafabad, Iran
4 Department of Counseling, Ardakan University, Yazd, Iran
چکیده [English]

Aim: This study aimed to determine the role of psychological well-being and mindfulness in predicting post-traumatic growth among female nurses during Coronavirus conditions. Methods: The present study is descriptive and correlational, and the statistical population included female nurses living in Shahriar city who experienced working in hospitals during Coronavirus conditions. In this study, 211 people were selected by the convenience sampling method among the statistical population. The Tedeschi and Calvin (1996) Injury Growth Inventory, the Ryff's Psychological Well-Being Scale (2002), and the Brown and Ryan Mindful Attention Scale (2003) were used to evaluate the participants of the study. The data were analyzed using the simultaneous multiple regression by SPSS software version 23. Results: The results indicate that psychological well-being and mindfulness can predict post-traumatic growth among female nurses (P = 0.01). Also, there is a direct relationship between psychological well-being and post-traumatic growth and mindfulness and post-traumatic growth among female nurses (α = 0.05, P = 0.001). Conclusion: It is recommended to use techniques to increase psychological well-being and mindfulness among female nurses to help promote post-traumatic growth among them.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Post-Traumatic Growth
  • Psychological Well-being
  • Mindfulness
  • Female Nurses

مراجع

اورنگ، سهیلا.، هاشمی‌رزینی، هادی.، رامشینی، مریم.، و اورنگ، طوبا. (1397). بررسی معنای زندگی و بهزیستی روانشناختی، جوانان، بزرگسالان و سالمندان (مطالعه مقایسه‌ای از نظر سن). سالمند: مجله سالمندی ایران، ۱۳ (۲) :۱۸۲-۱۹۷
بشرپور، سجاد.، شفیعی، معصومه.، عطادخت، اکبر.، و نریمانی، محمد. (1394). نقش اجتناب تجربی و ذهن‌ آگاهی در پیش‌بینی علائم اختلال استرس پس از مواجهه با رویداد آسیب‌زا در افراد آسیب دیده تحت حمایت کمیته امداد و بنیاد شهید شهرستان گیلان‌غرب در نیمه اول سال ۱۳۹۳. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، 14(5): ۴۱۶-۴۰۵
بیگدلی، ایمان‌اله.،  نجفی، محمود.، و رستمی، مریم. (1392). رابطه سبک‌های دلبستگی، تنظیم هیجانی و تاب‌آوری با بهزیستی روانی در دانشجویان علوم پزشکی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی،  ۱۳(۹): ۷۲۱-۷۲۹
حیدرزاده، مریم.، رسولی، محمد.، محمدی شاه بلاغی، فرهاد.، علوی مجد، حمید.، میرزایی، حمیدرضا.، و طهماسبی، محمد. (1394). روان‌سنجی نسخه فارسی رشد پس از سانحه در بیماران مبتلا به سرطان. پایش، 14(4): 467-437.
خانجانی، مهدی.، شهیدی، شهریار.، فتح‌آبادی، جلیل.، مظاهری، محمدعلی.، و شکری، امیدی. (1393). ساختار عاملی و ویژگیهای روانسنجی فرم کوتاه (18 سوالی) مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف در دانشجویان دختر و پسر. اندیشه و رفتار، 32(8): 27-39.
صالحی، راحمه.، و  دهشیری،  غلامرضا. (1397). رشد پس آسیبی در بیماران مبتلا به سرطان: نقش ابعاد روانی، معنوی و ذهنی بهزیستی و امیدواری. فصلنامه پژوهش در سلامت روانشناختی. ۱۲ (۲) :۱-۱۳
کاظمی، حمید.، شجاعی، فرزانه.، و سلطانی زاده، محمد. (1397). اثربخشی مداخله ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر انعطاف‌پذیری روانشناختی، تحمل پریشانی و تجربه مجدد ضربه در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه. علوم مراقبتی نظامی، ۴ (۴): ۲۴۸-۲۳۶.
مرادزاده، عبدالباسط.، و نامدار، احسان (1399). تجربه زیسته پرستاران بخش کرونا از دیسترس اخالقی در حین انجام وظیفه سازمانی. مدیریت پرستاری، 9(3): 73-60.
References
Brown KW, Ryan RM. (2003). The benefits of being present: The role of mindfulness in psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 84: 822–848.
Bränström R, Kvillemo P, Brandberg, Y, Moskowitz JT. (2010). Self-report mindfulness as a mediator of psychological well-being in a stress reduction intervention for cancer patients—a randomized study. Annals of Behavioral Medicine, 39: 151-161.
Giluk TL. (2009). Mindfulness, Big Five personality, and affect: A meta-analysis. Personality and Individual Differences, 47: 805–811.
Grossman P, Niemann L, Schmidt S, Walach H. (2004). Mindfulness-based stress reduction and health benefits: A meta-analysis. Journal of Psychosomatic Research, 57: 35–43.
Ghorbani N, Watson PJ, Bart LW. (2009). Mindfulness in Iran and the United States: Cross-Cultural Structural Complexity and Parallel Relationships with Psychological Adjustment. Current Psychology, 28(5): 211–224.
Haigh EA, Moore MT, Kashdan TB, Fresco DM. (2011). Examination of the factor structure and concurrent validity of the Langer Mindfulness/ Mindlessness Scale. Assessment, 18(1): 11-26.
Holtmaat K, Van der Spek N, Lissenberg-Witte BI, Cuijpers P, Verdonck-de Leeuw IM. (2019). Positive mental health among cancer survivors: overlap in psychological well-being, personal meaning, and posttraumatic growth. Supportive Care in Cancer, 27(2): 443-450.
Karagiorgou O, Evans JJ, Cullen B. (2018). Post-traumatic growth in adult survivors of brain injury: A qualitative study of participants completing a pilot trial of brief positive psychotherapy. Disability and Rehabilitation; 40(6): 655-9.
Kabat-Zinn J. (2003). Mindfulness-based interventions in context: Past, present, and future. Clinical Psychology: Science and Practice, 10: 144-156.
Linda EC, Kirk WB. (2005). Validation of the Mindful Attention Awareness Scale in a cancer population. Journal of Psychosomatic Research, 58: 29–33.
Morone NE, Lynch CS, Greco CM, Tindle HA, Weiner DK. (2008). I felt like a new person. The effects of mindfulness meditation on older adults with chronic pain:  qualitative narrative analysis of diary entries. The Journal of Pain, 9: 841-848.
Ryff CD. (2014). Psychological Well-Being Revisited: Advances in the Science and Practice of Eudaimonia. Psychotherapy and psychosomatics, 83 (1): 10-28.
Sephton SE, Salmon P, Weissbecker I, Ulmer C, Floyd A, Hoover K, Studts JL.  (2007). Mindfulness meditation alleviates depressive symptoms in women with fibromyalgia: results of a randomized clinical trial. Arthritis Care & Research, 57: 77-85.
Shi L, Yu Y, Peng L, Liu B, Miao Y, Li M, Lv X. (2015). Posttraumatic growth in fresh medical cadets after military training and its influencing factors. Journal of Psychiatry, 18(3): 1-5.
Tedeschi RG, Calhoun LG. (1996). The posttraumatic growth inventory: Measuring the positive legacy of trauma. Journal of Traumatic Stress; 9(3):455-71.
Tedeschi RG, Calhoun LG. (2004). Posttraumatic growth: Conceptual foundations and empirical evidence. Psychological Inquiry; 15(1):1-18.
Thompson N. (2011). Crisis intervention. Dorset, England: Russell House Publishing.
Tourangeau AE, Cummings G, Cranley LA, Ferron EM, Harvey S. (2010). Determinants of hospital nurse intention to remain employed: broadening our understanding. J Adv Nurs, 66(1): 22- 32
Zainaro, M. A., Ridwan, R., & Isnainy, U. C. A. S. (2021). Motivation and Workload of Nurses with Nurse Performance in Handling Events of Corona Virus (Covid-19). Jurnal Aisyah: Jurnal Ilmu Kesehatan, 6(4), 673-680. 
خانواده درمانی کاربردی
دوره 2، شماره 5 - شماره پیاپی 9
مجموعه مقالات کووید-19
اسفند 1400
صفحه 162-175

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 09 دی 1400
  • تاریخ بازنگری: 07 بهمن 1400
  • تاریخ پذیرش: 26 بهمن 1400

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار