TY - JOUR ID - 152813 TI - مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر هیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر فاجعه‌پنداری و بهزیستی ذهنی در افراد بهبود یافته از بیماری کووید- 19 JO - خانواده درمانی کاربردی JA - AFTJ LA - fa SN - AU - حجار کارگر, معصومه AU - اکبری امرغان, حسین AU - نجات, حمید AU - ارمز, احسان AD - دانشجوی دکتری، گروه علوم تربیتی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران AD - استادیار گروه علوم تربیتی، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان، ایران AD - استادیار گروه علوم تربیتی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران AD - استادیار گروه آمار، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 2 IS - شماره 5 SP - 373 EP - 389 KW - هیجان KW - پذیرش و تعهد KW - فاجعه‌پنداری KW - بهزیستی ذهنی KW - کووید-19 DO - 10.22034/aftj.2022.319678.1307 N2 - هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر هیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر فاجعه‌پنداری و بهزیستی ذهنی در افراد بهبود یافته از بیماری کووید- 19 انجام شد. روش پژوهش: پژوهش از نوع پژوهش‌های نیمه تجربی سه گروهی (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه)  همراه با سه مرحله (پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری سه ماهه) بود. جامعه آماری شامل کلیه بهبودیافتگان از بیماری کووید-19 که در سه ماه اول سال 1400 از بیمارستان امام رضا (ع) در مشهد، مرخص شده‌اند بود. از این جامعه 45 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس مبتنی بر هدف و با استفاده از ملاک‌های ورود انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری (آزمایش1 و آزمایش2 و گواه) جایگزین شدند. گروه آموزش (1) ده جلسه 90 دقیقه‌ای درمان مبتنی بر هیجان و گروه آموزش (2) هشت جلسه 90 دقیقه‌ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند، در حالی که گروه گواه آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه  فاجعه‌پنداری سولیوان (2009) و پرسشنامه بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو (2003) بود. روش تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مختلط به کمک نرم افزار spss22 انجام گردید. یافته ­ها: نتایج پژوهش نشان داد میانگین نمرات فاجعه‌پنداری و بهزیستی ذهنی در گروه‌های آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس‌آزمون تفاوت معناداری پیدا کرد (0.001>P). این نتایج در مرحله پیگیری نیز پایدار ماند. همچنین نتایج نشان داد بین اثربخشی دو گروه درمان مبتنی بر هیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تفاوت معناداری یافت نشد. نتیجه­ گیری: می‌توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر هیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌تواند به عنوان روش‌های مداخله‌ای مؤثر در کاهش فاجعه‌پنداری و ارتقاء بهزیستی ذهنی در افراد بهبود یافته از بیماری کووید- 19 مورد توجه قرار گیرد. UR - https://www.aftj.ir/article_152813.html L1 - https://www.aftj.ir/article_152813_bccf06af7e9b781eaac2c0abab0cb4e3.pdf ER -