%0 Journal Article %T اثربخشی طرح‌واره درمانی گروهی بر میزان پرخاشگری و امید به زندگی افراد اقلیت جنسی دچار اختلال دوقطبی %J خانواده درمانی کاربردی %I انجمن ایرانی مطالعات زنان %Z 3041-8798 %A هاشمی, الهام السادات %A رشیدی اقدم, مهدی %A نصیری, لادن %A قاسمی بهارونجی, زهره %D 2021 %\ 09/23/2021 %V 2 %N 3 %P 320-336 %! اثربخشی طرح‌واره درمانی گروهی بر میزان پرخاشگری و امید به زندگی افراد اقلیت جنسی دچار اختلال دوقطبی %K اقلیت جنسی %K امید %K پرخاشگری %K دوقطبی %K طرحواره درمانی %R 10.22034/aftj.2021.144777 %X هدف: هدف پژوهش اثر بخشی طرح‌واره درمانی گروهی بر میزان پرخاشگری و امید به زندگی افراد اقلیت جنسی دچار اختلال دوقطبی بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با گروه آزمایش و گروه گواه، طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه و جامعه آماری 62 فرد مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره اقلیت‌های جنسی در سال 1397 بود. از این جامعه 30 فرد به شیوه هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی 15 نفر در هر یک از دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و امید به زندگی اشنایدر (1991) و نیز برنامه مداخله طرحواره درمانی یانگ، کلوسکو و ویشار (2003) بود که در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای گروهی به گروه‌ آزمایش ارائه و داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج حاکی ازتأثیر مداخله طرحواره درمانی بر پرخاشگری (33/5 =F، 028/0 =P) و امید به زندگی (62/4 =F، 040/0 =P) و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد می‌کند که مداخله طرحواره‌ درمانی برای کاهش پرخاشگری و بهبود امید به زندگی روش مناسبی است؛ بنابراین می‌توان از آن در جهت بهبود وضعیت روانی افراد با اقلیت جنسی استفاده کرد. %U https://www.aftj.ir/article_144777_ed1b6d309c7d031275de6249b269299c.pdf