اثربخشی فعالسازی رفتاری بر کاهش علائم وازوموتور در زنان یائسه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

2 دانشیار گروه روانشناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان ، ایران

3 استاد تمام استاد گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان ، سمنان ، ایران

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف اثربخشی فعالسازی رفتاری بر کاهش علائم وازوموتور در زنان یائسه شهر قائم شهر انجام شد. روش: پژوهش از نظرهدف کاربردی و طرح پژوهش نیمه آزمایشی با گروه گواه و دوره پیگیری بود. جامعه ی اماری شامل تمام زنان یائسه مراجعه کننده به مراکز درمانی قائم شهر در سال1400 بودند که با روش نمونه گیری در دسترس 40 نفر از آنها انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابتدا از هر دو گروه با پرسشنامه شدت علائم یائسگی پیمنتا و همکاران(2006) پیش آزمون گرفته شد، سپس گره آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای مداخلات درمان فعالسازی رفتاری کانتر، بوش و راش(2009) را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند پس از اتمام دوره از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و بعد از دوماه جهت بررسی پایداری اثر، گروه ها مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که درمان فعالسازی رفتاری بر کاهش علائم وازوموتور در زنان یائسه تاثیرگذار بود ( p˂0/01) و اثر درمان در طول زمان پایدار بوده است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود برای کاهش علائم وازوموتور در زنان یائسه از روش درمانی فعالسازی رفتاری استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effectiveness of behavioral activation on reducing vasomotor symptoms in postmenopausal women

نویسندگان [English]

  • Zohreh Masihpour 1
  • Nemat Sotodeh asl 2
  • Raheb Ghorbani 3
1 PhD Student in General Psychology, Department of Psychology, Semnan Branch, Islamic Azad University, Semnan, Iran.
2 Associate Professor, Department of Psychology, Islamic Azad University, Semnan Branch, Semnan, Iran
3 Professor Epidemiology and Statistics group PhD Biostatistics, Semnan University of Medical Sciences,Semnsn,Iran
چکیده [English]

Aim: The aim of this study was to the effectiveness of behavioral activation on reducing vasomotor symptoms in postmenopausal women. Method: The research was applied in terms of purpose and quasi-experimental research design with a control group and a follow-up period. The statistical population included all postmenopausal women referred to Ghaemshahr medical centers in 1400 and 40 of them were selected by available sampling method. And were randomly assigned to experimental and control groups First, both groups were pre-tested with the menopause symptom severity questionnaire of Pimenta et al (2006). Then, the experimental node received 8 sessions of 90 minutes of Canter, Bush and Rush (2009) behavioral activation therapy interventions and the control group did not receive any intervention. At the end of the course, post-test was taken from both groups and after two months to evaluate the stability of the effect, the groups were assessed, Data were analyzed using repeated measure variance. Results: The results showed that behavioral activation treatment was effective in reducing vasomotor symptoms in postmenopausal women (F = 33.03, P = 0.001) and the treatment effect was stable over time (P < 0.05). Conclusion: Based on the results of the present study, it is suggested that behavioral activation therapy be used to reduce vasomotor symptoms in postmenopausal women.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Behavioral activation
  • vasomotor symptoms
  • menopause

مراجع

باغداری، نسرین.، اکبری، اعظم.، آیتی، صدیق.،امامی، احمد.، و اسماعیلی، حبیب­الله. (1390). بررسی اثر پودر دانه کتان بر گرگرفتگی زنان حول و حوش یائسگی. مجله زنان مامایی و نازایی ایران، 14(1)، 47-37.
حسین­زاده، فهیمه.، اسماعیلی، حبیب­الله.،جمالی، جمشید.، و تارا، فاطمه. (1397). تعیین روایی و پایایی پرسشنامه شدت علائم یائسگی (MSSI-38). مجله زنان، مامایی و نازایی،21(8)، 93-84.
رستم‌خانی، فاطمه.، قمری، محمد.، باباخانی، وحیده.، و مرقانی خویی، عفت­السادات. (1399). بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عملکرد جنسی زنان یائسه. مجله سلامت و مراقبت، 22(2)، 113-102.
عبدنژاد، رقیه.، سیمبر، معصومه.، شیخان، زهره.، مجاب، فراز.، و نصیری، ملیحه (1396). بررسی تاثیر عصاره مریم گلی بر علائم روحی سندرم پیش از قاعدگی. مجله زنان مامایی و نازایی ایران، 20(10)، 94-84.
عیسی­نژادی بوشهری، سولماز.، و دشت بزرگی، زهرا.(1396). اثربخشی درمان فعال‌سازی رفتاری در کاهش اضطراب و افسردگی در دوران پیش‌یائسگی. مجله شفای خاتم، 6(1)، 52-43.
مقدم، راضیه.، ازگلی، گیتی.، مولایی، بهناز.، حاجی فرجی، مجید.، سوری، حمید.، و قناتی، کیاندخت. (1391). تاثیر امگا3 بر اختلالات وازوموتور در زنان یائسه. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک، 15(1)، 126-116.
منتی، لیدا.، سیاهپوش، امیر.، و تدین، میترا. (1389). بررسی بالینی اثر گیاه شیرین بیان بر گرگرفتگی زنان یائسه به صورت دوسوکور تصادفی و مقایسه آن با هورمون درمانی. مجله علمی پزشکی جندی شاپور، 9(2)، 167-157.
میرزایی، محمد.، دارابی، سعدالله.، و باباپور، میترا. (1396). سال‌خوردگی جمعیت در ایران و هزنیه­های رو به افزایش بهداشت و درمان. مجله سالمند، 12(2)،44-30.
میشلا ف، دی‌پائولا.، و وین ک، هوی. (2001). کتاب مدیران آموزشی و بهبود آموزش (نظارت، ارزشیابی و توسعه حرفه‌ای). ترجمه غیاثی ندشن، سعید و طاهری، مرتضی (1392). انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
References
Berek J S. (2020). Berek., & Novak’s Gynecology. ed. Wolters Kluwer.
Chartier JS, Provencher MD. (2013). Behavioral activation for depression:  efficacy, effectiveness and dissemination. J Affec Disord.; 145(3): 292-9.
Chen Y, Lin SQ, Wei Y, Gao HL, Wu ZL. (2007). Menopause-specific quality of life satisfaction in community-dwelling menopausal woman in China. Gynecol Endocrinal. 23(3): 166-72.
Dimidijian S, Hollon SD, Dobson KS, Schmaling KB, Kohlenberg RJ, Addis ME, et al. (2006).  Randomized trial of behavioral activation, cognitive therapy. And antidepressant medication in the acute treatment of adults with major depression. J Consul Clin Psychol; 4(4): 658-70.
Dimidjian, S., Barrera, M., Martell, C. R., Munoz, R. F., & Lewinshn, P. M. (2011). The origins and current status of behavioral activation tretments for depression. Annual Review of Clinicl Psychology, 7, 1-38.
Lazarus JV, Rasch V, Liljestrand J.  (2005). Midwifery at the crossroads in Estonia: attitudes of midwives and other key stakeholders. Acta Obstet Gynecol Scand; 84(4):339-48.
Mazzucchelli, T., Kane, R., & Rees, C (2009). Behavioral activation treatments for adults: A meta-anlysis and review. Clinical Psyhology: Sience and Practice, 16, 383-411.
Moshier SJ, Otto MW. (2017). Behavioral activation treatment for major depression: a randomized trial of the efficacy of augmentation with cognitive control training. J Affec Disord.; 210: 265-8.
Rymer J, Morris EP. (2000). Extracts from “Clinical Evidence” Menopausal symptoms. BMJ; 321(7275): 1516–19.
Speroff, L., Glass, RH., Kase, NG. (2007). Clinical Gynecologic Endocrinology and infertility. 16th ed. Philadelphia: Lippincott Williams Wilkson Co.
Theroux, R. (2010). Woman’s decision making during the menopausal trasition. J Am Acad Pract; 22(11):612-21.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 29 اسفند 1400
  • تاریخ بازنگری: 11 اردیبهشت 1401
  • تاریخ پذیرش: 30 مهر 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار