مدل ساختاری پیش بینی خردمندی بر اساس هوش موفق و بهزیستی روانشناختی با نقش میانجی خودکارآمدی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 دانشیار گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف، ارائه مدل ساختاری پیش بینی خردمندی بر اساس هوش موفق و بهزیستی روانشناختی با نقش میانجی خودکارآمدی دانشجویان انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه های آزاد استان تهران در سال 1400-1399 تشکیل دادند، که از میان آن‌ها، تعداد 400 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهای خردمندی (آردلت، 2003)، هوش موفق (استرنبرگ، 2005)، بهزیستی روانی (ریف، 1989) و خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) استفاده شد که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS-V19 و Amos-V8.8 استفاده گردید. همچنین به‌منظور پاسخگویی به فرضیه‌های پژوهش از مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار است. یافته ها: نتایج نشان داد هوش موفق اثر مستقیم بر خردمندی داشته است، رابطۀ هوش موفق با خردمندی به صورت مستقیم برابر (08/2 = t و 25/0=β) است. در ارتباط با وجود اثر غیرمستقیم هوش موفق بر خردمندی دانشجویان به واسطه خودکارآمدی با 95 درصد اطمینان رد می شود. نتایج نشان داد بهزیستی روانشناختی اثر مستقیم بر خردمندی داشته است، رابطۀ بهزیستی روانشناختی با خردمندی به صورت مستقیم برابر (91/4 = t و 68/0=β) است. در ارتباط با وجود اثر غیرمستقیم بهزیستی روانشناختی بر خردمندی دانشجویان به واسطه خودکارآمدی با 95 درصد اطمینان تایید می شود. نتیجه گیری: لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان‌های مناسب‌تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می‌رساند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Structural Model of Prediction Wisdom based on Successful Intelligence and Psychological Well-Being with the Mediating role of Self-Efficacy

نویسندگان [English]

  • Maryam Derakhshan 1
  • Bita Nasrollahi 2
  • Fariborz Bagheri 3
1 PhD student, Department of General Psychology, Research Sciences Unit, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2 Assistant Professor, Department of General Psychology, Science and Research Unit, Islamic Azad University, Tehran, Iran
3 Associate Professor, Department of General Psychology, Science and Research Unit, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Aim: This research was conducted with the purpose of presenting a structural model for predicting wisdom based on successful intelligence and psychological well-being with the mediating role of students' self-efficacy. Methods: The cross-sectional research method is correlation type. The statistical population of this research was made up of all female and male students of Azad Universities of Tehran province in 2019-2019, from which 400 people were selected by staged cluster sampling method. In this research, the tools of wisdom (Ardelt, 2003), successful intelligence (Sternberg, 2005), psychological well-being (Reif, 1989) and self-efficacy (Sherer et al., 1982) were used, all of which had acceptable validity and reliability. In order to analyze the data, SPSS-V19 and Amos-V8.8 software were used. Also, in order to respond to the research hypotheses, structural equation modeling was used. The findings of the research showed that the model has a good fit. Results: The results showed that successful intelligence has a direct effect on wisdom, the relationship between successful intelligence and wisdom is directly equal (t = 2.08 and β = 0.25). In connection with the existence of an indirect effect of successful intelligence on the wisdom of students through self-efficacy, it is rejected with 95% confidence. The results showed that psychological well-being had a direct effect on wisdom, the relationship between psychological well-being and wisdom is directly equal (t = 4.91 and β = 0.68). In connection with the existence of an indirect effect of psychological well-being on the wisdom of students through self-efficacy, it is confirmed with 95% certainty. Conclusion: Therefore, paying attention to the mentioned variables helps researchers and therapists in prevention and designing more appropriate treatments

کلیدواژه‌ها [English]

  • Wisdom
  • Successful Intelligence
  • Psychological well-being
  • Self-efficacy

مراجع

اسرافیلی تازه کند محمدیه، هاجر. (1398). طراحی و آزمون الگوی علّی رابطه سبک زندگی اسلامی، خردمندی و هوش اخلاقی با گرایش به رفتار پرخطر با نقش واسطه ای بهزیستی روانشناختی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی.
اندیشمند، امین. (1397). بررسی رابطه بین احساس پیوستگی و نارسایی هیجانی با خودکارآمدی دانش آموزان مقطع متوسطه. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود.
ایرانیان پهرآباد، سمانه.، مشهدی، علی.، طبیبی، زهرا.، و مدرس غروی، مرتضی. (1394). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر سبک دلبستگی بر بهزیستی روان‌شناختی نمونه‌ی غیر بالینی دانشجویان دارای سبک دلبستگی ناایمن دل‌مشغول. مجله اصول بهداشت روانی، 18 (2): 115-109.
برزگر بفرویی، مهدی. (1400). تدوین مدل خردمندی معلمان و تاثیر آموزش مبتنی بر این مدل بر تحلیل رفتگی شغلی، تعهد، رضایت شغلی و بهزیستی روان شناختی معلمان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه لرستان.
حسنی، فاطمه. (1397). ارتباط بین هویت من، خردمندی و کنترل تفکر با بهزیستی روان شناختی دانشجویان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه مازندران، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی.
رحیمی، زینب. (1398). بررسی رابطه رشد اخلاقی با خردمندی با میانجیگری هوش اخلاقی و هوش هیجانی در دانشجویان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران .
سیف، علی اکبر. (1397). روان شناسی پرورشی. تهران: انتشارات رشد.
عقیلی، سیدفرزاد. (1399). الگوی پیشنهادی بهزیستی روان شناختی دانشجویان بر اساس خردمندی: مدلی با واسطه گری تاب آوری. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه سلمان فارسی کارزون.
قربانی، رقیه.، و خرمایی، فرهاد. (1395). تبیین خردمندی بر اساس هوش موفق و خودکارآمدی مقابله. فصلنامه روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی، 1 (5): 16-3.
قربانی، رقیه.، و خرمایی، فرهاد. (1397). بررسی مدل علّی خردمندی: تبیین اثر شخصیت و خودکارآمدی مقابله. فصلنامه پژوهش‌های روان شناسی اجتماعی، 8 (31): 50-33.
قربانی، رقیه.، و خرمایی، فرهاد. (1400). نقش صبر در رابطه بین هوش موفق و خردمندی در دانشجویان. فصلنامه روان شناسی و دین، 53 (11): 69-51.
کاظمی، سیده فاطمه. (1396). ارائه مدل  علّی برای خلاقیت دانشجویان بر اساس متغیرهای فردی (خودکارآمدی عمومی، خودکارآمدی خلاق، انگیزش درونی و خردمندی) و اجتماعی (جوّ دانشگاه) و تبیین آن با توجه به بستر فرهنگی نظام آموزش عالی. پایان نامه دکتری روانشناسی، دانشگاه مازندران.
کچویی، فرزانه.، و هوشیاری، جعفر. (1399). نقش میانجی خودمهارگری در رابطه بین خداآگاهی و خردمندی. مجله پژوهش های روان شناسی اسلامی، 3 (2): 19-6.
گودرزی، رقیه. (1399). تبیین خردمندی بر اساس هوش موفق و هوش اخلاقی در بین دانشجویان دانشگاه سمنان: الگوی معادلات ساختاری. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه سمنان.
ملک محمدی، حسین. (1393). پیش بینی خرد بر اساس عوامل هوشی، شناختی، تاملی، هیجانی، شخصیتی و خلاقیت. پایان نامه دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
ملکی، اکرم. (1400). بررسی تاثیر خردمندی خودگزارشی بر شادی با نقش میانجی هوش هیجانی در کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان ملایر. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور استان همدان.
نجاتی فر، سارا.، رحیمی پردنجانی، سعید.، و آقازیارتی، علی. (1400). بررسی رابطه ابعاد خردمندی با سرزندگی تحصیلی و بهزیستی روان شناختی در دانش آموزان دختر تیزهوش. نشریه سنجش و پژوهش در مشاوره و روانشناسی، 3 (2: -50.
نژاد حاجی، فاطمه.، و نوروزی، محمد. (1392). مطالعه ای در مورد روابط بین فرهنگی خرد و خودکارآمدی عمومی کارکنان در بین کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی. مجله تجارت و مدیریت، 1 (2): 15-2.
نگهبان سلامی، محمود.، فرزاد، ولی الله.، و صرامی، غلامرضا. (1393). بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی پرسشنامه هوش موفق. مجله اندازه گیری تربیتی، 5 (15): 14-2.
نیکوگفتار، منصوره.، و سعیدی، محمدتقی. (1393). نقش پیش بین خردمندی در سلامت عمومی سالمندان. مجله روان شناسی سلامت، 3 (2): 28-11.
References
Amstadter, A. B., Moscati, A., Maes, H. H., Myers, J. M., & Kendler, K. S. (2016). Personality, cognitive/psychological traits and psychiatric resilience: A multivariate twin study. Personality and Individual Differences, 91, 74-79.
Ardelt, M. (2003). Empirical assessment of a three-dimensional wisdom scale. Research on aging, 25(3), 275-324.‏
Ardelt, M. (2005). How wise people cope with crises and obstacles in life. Revision:Consciousness and Transformation, 28(1), 7-19.
Ardelt, M., & Ferrari, M. (2019). Effects of wisdom and religiosity on subjective well-being in old age and young adulthood: Exploring the pathways through mastery and purpose in life. International Psychogeriatrics, 31(4), 477-489.
Arslan, G. (2021). Mediating effect of fear and externality of happiness in the association between psychological maltreatment and psychological well-being. Psychology, Health & Medicine, 1-12.‏
Bahri, S., Ramly, M., & Gani, A. (2021). Organizational Commitment and Civil Servants Performance: The Contribution of Intelligence, Local Wisdom and Organizational Culture. European Journal of Business and Management Research, 6(1), 128-134.
Bernstein, B. O., Lubinski, D., & Benbow, C. P. (2021). Academic acceleration in gifted youth and fruitless concerns regarding psychological well-being: A 35-year longitudinal study. Journal of Educational Psychology, 113(4), 830.‏
Diseth, Å., Meland, E., & Breidablik, H. J. (2014). Self-beliefs among students: Grade level and gender differences in self-esteem, self-efficacy and implicit theories of intelligence. Learning and Individual Differences, 35, 1-8.
Gilmore, A. L. (2014). A Cultural Examination of Hardiness: Associations with Self-Esteem, Wisdom, Hope, and Coping-Efficacy.
Grass, T. (2017). Waiting in Mindful Hope: Wisdom for Times of Transition. The Catholic Library World, 88(1), 54-54.
Gromisch, E. S., Fiszdon, J. M., & Kurtz, M. M. (2020). The effects of cognitive-focused interventions on cognition and psychological well-being in persons with multiple sclerosis: a meta-analysis. Neuropsychological rehabilitation, 30(4), 767-786.‏
Hamilton, K., Cornish, S., Kirkpatrick, A., Kroon, J., & Schwarzer, R. (2018). Parental supervision for their children's toothbrushing: Mediating effects of planning, self‐efficacy, and action control. British journal of health psychology, 23(2), 387-406.‏
Heidrich, S. M., & Ryff, C. D. (2021). The self in later years of life: Changing perspectives on psychological well-being. In Aging in the twenty-first century (pp. 73-102). Routledge.‏
Kim, H. K., Lee, N., & Park, C. H. (2020). Effects of Self-efficacy and Wisdom on Job Competence of Care Workers in Korea. Medico Legal Update, 20(2), 724-728.‏
Kristjánsson, K., Fowers, B., Darnell, C., & Pollard, D. (2021). Phronesis (practical wisdom) as a type of contextual integrative thinking. Review of General Psychology, 10892680211023063.‏
Li, Y. C., Joshi, D., King-Dowling, S., Hay, J., Faught, B. E., & Cairney, J. (2018). The longitudinal relationship between generalized self-efficacy and physical activity in school-aged children. European journal of sport science, 18(4), 569-578.‏
Linden, K., Berg, M., Adolfsson, A., & Sparud-Lundin, C. (2018). Well-being, diabetes management and breastfeeding in mothers with type 1 diabetes–An explorative analysis. Sexual & reproductive healthcare, 15, 77-82.‏
Mintoub, M. K., & Ali, F. T. (2018). The Strategy Effect of Successful Intelligence in the Student's Achievement of the Third Grade of the College of Education Curriculum and Teaching Methods. Indian Journal of Public Health Research & Development, 9(10).‏
Mitana, J. M. V., Muwagga, A. M., & Ssempala, C. (2018). Assessment for successful intelligence: A paradigm shift in classroom practice. International Journal of Educational Research Review, 4(1), 106-115.‏
Northrup, C. (2021). The wisdom of menopause: Creating physical and emotional health during the change. Hay House, Inc.‏
Schunk, D. H., & DiBenedetto, M. K. (2016). Self-efficacy theory in education. Handbook of motivation at school, 2, 34-54.‏
Sha, L., Schunn, C., Bathgate, M., & Ben‐Eliyahu, A. (2016). Families support their children's success in science learning by influencing interest and self‐efficacy. Journal of Research in Science Teaching, 53(3), 450-472.‏
Staudinger, U. M., & Pasupathi, M. (2003). Correlates of wisdom‐related performance in adolescence and adulthood: Age‐graded differences in “paths” toward desirable development. Journal of Research on Adolescence, 13(3), 239-268.
Sternberg, R. (2018). Speculations on the role of successful intelligence in solving contemporary world problems. Journal of Intelligence, 6(1), 4.‏
Sternberg, R. J., & Grigorenko, E. L. (2019). Successful Intelligence in the Classroom (Retraction of Vol 43, Pg 274, 2010).‏
Utami, S. D., Dewi, I. N., Effendi, I., Ramdani, A., & Rohyani, I. S. (2020). The effectiveness of Biology Integrated Learning (BIL) program with local wisdom in area of TNGR Lombok to improve students’ self-efficacy. In Journal of Physics: Conference Series (Vol. 1440, No. 1, p. 012078). IOP Publishing.‏
Walsh, R., & Reams, J. (2015). Studies of Wisdom: A special issue of integral review. Integral Review, 11(2), 1-6.
Webster, J. D. (2003). An exploratory analysis of a self-assessed wisdom scale. Adult Development, 10 (1), 13-22.
Weststrate, N. M., & Glück, J. (2017). Hard-earned wisdom: Exploratory processing of difficult life experience is positively associated with wisdom. Developmental psychology, 53(4), 800.
Yang, S. Y. (2014). Wisdom and learning from important and meaningful life experiences. Journal of Adult Development, 21(3), 129-146.‏
خانواده درمانی کاربردی
دوره 3، شماره 1 - شماره پیاپی 10
فروردین 1401
صفحه 565-586

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 24 اسفند 1400
  • تاریخ بازنگری: 17 مهر 1401
  • تاریخ پذیرش: 17 مهر 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار