مدل ساختاری پیش بینی تعهد زناشویی در زنان متأهل براساس جهت گیری دینی با میانجیگری معنویت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار گروه مشاوره، واحد رودهن دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

3 استادیار گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین مدل ساختاری پیش بینی تعهد زناشویی در زنان متأهل براساس جهت گیری دینی با میانجیگری معنویت بود. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر زنان متأهل مراجعه‌کننده به سراهای محله به تعداد 1095000 نفر در سال 1397 بودند که از میان آن‌ها 347 نفر به روش تصادفی دو مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997)؛ مقیاس تجارب معنوی روزانه اندروود و ترسی (2002) و پرسشنامه جهت‌گیری دینی آلپورت و راس (1967) بود. داده‌های پژوهش حاضر با استفاده از الگویابی معادله‌های ساختاری تحلیل شدند. یافته‌ها: در پژوهش حاضر ضریب مسیر غیرمستقیم بین جهت‌گیری مذهبی بیرونی (001/0=P، 104/0=β) و جهت‌گیری مذهبی درونی (001/0=P، 201/0=β) و تعهد زناشویی مثبت و در سطح 01/0 معنادار بود. نتیجه-گیری: به نظر می‌رسد زمانی‌که تعارضات زوجین چنان بالا می‌گیرد که فروپاشی زندگی خانوادگی، آنها را تهدید می‌کند زوجین مذهبی با تکیه بر اصول دینی و معنویت دست به مقابله می‌زنند. توجه بیشتر به نقش باورهای مذهبی و معنویت در افزایش تعهد زناشویی در تمامی نهادهای جامعه به ویژه خانواده ضروری می‌نماید.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Structural model of predicting marital commitment in married women based on religious orientation mediated by spirituality

نویسندگان [English]

  • Zohre sadat Amirarjomandi 1
  • Pantea Jahangir 2
  • Mojghan Niknam 3
1 Ph.D student of Counseling Department, Rodhan Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2 Assistant Professor of counselling, department of educational sciences, Roudehen Branch, Islamic Azad university, Rudehen, Iran
3 Assistant Professor, Department of Counseling, Roudehen Branch, Islamic Azad University, Roudehen, Iran
چکیده [English]

Aim: The aim of this study was to explain the structural model of predicting marital commitment in married women based on religious orientation mediated by spirituality. Methods: This was a correlation descriptive study and the population of this study consisted of all married women referred to neighborhood homes with a total of 1095,000 in 2019 from which 347 people were selected by two-stage random sampling. Study tools were included Adams & Jones Marital Commitment Inventory (1977), Underwood & Teresi Daily Spiritual Experience Scale (2002), Allport & Ross Religious Orientation Questionnaire (1967). The data of the present study were analyzed using structural equation modeling. Results: In the present study, the indirect path coefficient between external religious orientation (P=0.001, β=0.104) and internal religious orientation (P=0.001, β=0.201) with marital commitment were positive at the level of 0.01. Conclusion: It seems that when couples' conflicts escalate so much that the collapse of family life threatens them, religious couples rely on religious principles and spirituality to confront each other. It is necessary to pay more attention to the role of religious beliefs and spirituality in increasing marital commitment in all institutions of society, especially the family.

کلیدواژه‌ها [English]

  • marital commitment
  • religious orientation
  • spirituality
ابراهیمی، محمداسماعیل.، شیری­پور، امید.، زمانی، نرگس.، و صاحبی، علی. (1398). پیش بینی گرایش به خودکشی دانشجویان براساس ‌معنویت و ارضای نیازهای اساسی و طرحواره‌های ‌ناسازگار ‌اولیه. نشریه اسلام و سلامت، 4(1)، 19-13.
آذربایجانی، مسعود. (1393). مقیاس سنجش دینداری. تهیه و ساخت آزمون جهت گیری مذهبی با تکیه بر اسلام. ( چاپ چهارم). تهران. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
آفتاب، رویا.، کربلایی محمد میگونی، احمد.، و تقی­لو، صادق. (1393). نقش میانجی­گر راهبردهای تنظیم هیجانی در رابطه بین شخصیت مرزی و خشونت زناشویی. فصلنامه روان­شناسی کاربردی، 8(4 پیاپی 32)، 27-7.
بلاغت، رضا.، احمدی، هادی.، و گلزاری مقدم، نجمه. (1395). بررسی رابطه جهت گیری مذهبی و هوش اخلاقی با تعهد زناشویی دانشجویان متاهل دانشگاه سیستان و بلوچستان. پژوهش در نظام­های آموزشی، 10(32).
تقوی، سیدمحمدرضا.، و امیری، حمید. (1389). بررسی خصوصیات روان­سنجی مقیاس تجارب معنوی روزانه (DSES). دو فصلنامه تربیت اسلامی، 5(10)، 165-149.
جان بزرگی، مسعود.، و دائمی، فاطمه. (1395). تأثیر روان بنه­های ناسازگار نخستین بر تحول روانی- معنوی: یک متغیر تعدیل­گر در روان­درمانگری. دو فصلنامه مطالعات اسلام و روان­شناسی، 10(18)، 26-7.
دشت بزرگی، زهرا.، سواری، کریم.، و صفرزاده، سحر. (۱۳۹۶). اثربخشی معنویت درمانی اسلامی بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ سالمندان. فصلنامه روان­شناسی پیری، ۲(۶)، ۱۸۶-۱۷۷.
رحیم­پور، فرزانه.، صالحی، سید یوسف.، حسینیان، سیمین.، و عباسیان، محبوبه. (1392). تبیین رضایت زناشویی زوجین براساس هوش معنوی و طرحواره ناسازگار اولیه. فصلنامه تحقیقات مدیریت آموزشی، 4(15)، 90-77.
زارع گاریزی، معصومه.، و ابراهیمی مقدم، حسین.، و ابوالمعالی الحسینی، خدیجه. (1399). پیش بینی تعهد زناشویی بر اساس نیازهای بنیادین روان شناختی و صمیمیت با واسطه­گری تمایزیافتگی خود. فصلنامه روان­شناسی کاربردی، 14(1 (پیاپی 53))، 76-55.
شاه سیاه، مرضیه.، بهرامی، فاطمه.، و محبی، سیامک. (1388). بررسی رابطه رضایت جنسی و تعهد زناشویی زوجین شهرستان شهرضا 1387. مجله اصول بهداشت روانی، 11(43)، 238-233.
شوانی، اسماعیل.، زهراکار، کیانوش.، قاسمی جوبنه، رضا.، و درگاهی، شهریار. (1394). نقش رضایت جنسی، سلامت معنوی، پریشانی روان‌شناختی و عزت نفس در تعهد زناشویی زنان دارای همسر جانباز. طب جانباز، 7(2)، 105-99.
شیخ الاسلامی، علی.، خداکریمی، شهلا.، و داداش­زاده، شهلا. (1396). پیش بینی تعهد زناشویی براساس رضایت جنسی، سلامت معنوی: نقش میانجی مسئولیت­پذیری. دین و سلامت، 5(1)، 31-21.
صادقی، مسعود.، قادری جاوید، سارا.، و شلانی، بیتا. (1398). پیش‌بینی تعهد زناشویی بر اساس ویژگی‌های شخصیت، سبک‌های دلبستگی و جهت‌گیری دینی در دانشجویان متأهل. پژوهش در دین و سلامت، 5(3)، 31-18.
صدیقی، اکرم.، صفربیگی، شهناز.، محبی، سیامک.، و شاه سیاه، مرضیه. (1393). بررسی رابطه جهت­گیری مذهبی با سازگاری زناشویی زوجین. دین و سلامت، 2(1)، 56-49.
صدیقی، اَکرم.، معصومی، اَحمد.، و شاه سیاه، مرضیه. (1394). بررسی رابطه بین جهت­گیری مذهبی با رضایت زناشویی زوجین شهر قم. مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، 22(6)، 971-965.
طلوع تکمیلی ترابی، نادره.، و وکیلی، پریوش.، و فتاحی اندبیل، اعظم. (1399). رابطه صفات شخصیت و رضایت زناشویی بر اساس نقش میانجیگر جهت گیری مذهبی. روان­شناسی کاربردی، 14(1 (پیاپی 53))، 118-99.
طهرانی آزاد، لیلا.، و مجتبایی، مینا. (1398). روابط ساختاری بین رضایت زناشویی و حل تعارض بر اساس نقش میانجیگر سرمایه‌های روان‌شناختی زوج‌ها. فصلنامه روان­شناسی کاربردی، 13(3 پیاپی 51)، 496-475.
قزلسفلو، مهدی.، جزایری، رضوان السادات.، بهرامی، فاطمه.، و محمدی، رحمت الله. (1396). شناسایی عوامل مؤثر برتعهد زناشویی از نظر زوجین ایرانی: یک مطالعه کیفی. فصلنامه علمی- پژوهشی پژوهش­های مشاوره، 16(63)، 28-4.
قمری گیوی، حسین. (1387). معنویت، هویت و بهداشت روانی در گستره زندگی. روان­شناسی و دین.
گل­پرور، محسن.، جعفری، مریم.، و جوادیان، زهرا. (1392). پیش بینی سرمایه روان­شناختی از طریق مؤلفه­های معنویت در پرستاران. روان پرستاری، 1(3)، 44-35.
هادی، سعیده.، اسکندری، حسین.، سهرابی، فرامرز.، معتمدی، عبدالله.، و فرخی، نورعلی. (1395). مدل ساختاری پیش­بینی تعهد زناشویی بر اساس سبک­های دلبستگی و متغیرهای میانجی خودکنترلی و طرحواره­های ناسازگار اولیه (در افراد دارای روابط فرازناشویی عاطفی). فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان­درمانی، 7(28)، 60-33.
هادی، سعیده.، اسکندری، حسین.، سهرابی، فرامرز.، معتمدی، عبدالله.، و فرخی، نورعلی. (1395). رابطه سبک­های دلبستگی با تعهد زناشویی در افراد مرتکب بی وفایی زناشویی. فصلنامه علمی -پژوهشی پژوهش­های مشاوره، 15(60)، 59-42.
References
Adams, J. M., & Jones, W. H. (1997). The conceptualization of marital commitment: An integrative analysis. Journal of Personality and Social Psychology, 72(5), 1177-1196.
Forouhari, S., Hosseini Teshnizi, S., Ehrampoush, M. H., Mazloomy Mahmoodabad, S. S., Fallahzadeh, H., Tabei, S. Z., Kazemitabaee, M. (2019). Relationship between religious orientation, anxiety, and depression among college students: A systematic review and meta-analysis. Iranian journal of public health, 48(1), 43-52.
Jafari, F., Neisani Samani, L., Fatemi, N., Ta'avoni, S., & Abolghasemi, J. (2015). Marital satisfaction and adherence to religion. Journal of medicine and life, 8(Spec Iss 4), 214–218.
Johnson, M. P., Caughlin, J. P., & Huston, T. L. (1999). The tripartite nature of marital commitment: Personal, moral, and structural reasons to stay married. Journal of Marriage and the Family, 61(1), 160-177.
Pargament, K., Koenig, H., & Perez, L. (2000). The many methods of religious coping: Development and initial validation of the RCOPE. Journal of Clinical Psychology, 56, 519-543.
Park, C., Knott, C., Le, D., Christie, J., & Williams, B. (2017). Positive and Negative Religious Coping Styles as Prospective Predictors of Well-Being in African Americans. Psychology of Religion and Spirituality, 10.
Ryu, E. (2011). Effects of skewness and kurtosis on normal-theory based maximum likelihood test statistic in multilevel structural equation modelling. Behaviour research methods, 43(4), 1066-1074.
Tanchotsrinon, P., & Maneesri, K. (2017). Validation of the Thai Version of the Marital Commitment Scale (MCS). Journal of Population and Social Studies [JPSS], 26(1), 32-41.
Underwood, L. G., & Teresi, J. A. (2002). The Daily Spiritual Experience Scale: Development, theoretical description, reliability, exploratory factor analysis, and preliminary construct validity using health-related data. Annals of Behavioral Medicine, 24(1), 22-33.