انجمن ایرانی مطالعات زنان
خانواده درمانی کاربردی
3041-8798
1
1
2020
04
20
پیش بین های تعهد زناشویی: سبک های دلبستگی و راهبردهای حفظ رابطه
1
16
FA
مهدی
قزلسفلو
0000-0002-1409-156X
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبدکاووس، ایران
me.ghezelseflo@gmail.com
10.22034/aftj.2020.111525
<strong>هدف:</strong> پژوهش حاضر بررسی نقش راهبردهای حفظ رابطه و سبکهای دلبستگی در پیشبینی تعهد زناشویی<strong> </strong>بود. <strong>روش: </strong>جامعه این پژوهش شامل کلیه افراد متأهلشهر تهران بود که از میان آنها 372 فرد متأهل (233 زن و 139 مرد) به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه راهبردهای حفظ رابطه (استفورد، داینتون و هاس، 2000)، پرسشنامه سبک دلبستگی (هازن و شیور، 1987) و خرده مقیاس تعهد شخصیپرسشنامه مدل سرمایهگذاری (رازبلت، مارتز و آگنیو، 1998) جمعآوری شدند. <strong>یافتهها:</strong> نتایج نشان داد که بین خرده مقیاس اطمینان بخشی، باز بودن، مدیریت تعارض، تقسیم وظایف، مثبت نگری، نصیحت و سبک دلبستگی ایمن با تعهد زناشویی رابطه مثبت معنیدار و بین سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با تعهد زناشویی رابطه منفی معنیداری به دست آمد (05/0=P.). همچنین تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که چهار خرده مقیاس راهبردهای حفظ رابطه (اطمینان بخشی، باز بودن، تقسیم وظایف و مثبت نگری) و سبکهای دلبستگی (ایمن، اجتنابی و اضطرابی) میتوانند تعهد زناشویی را پیشبینی کنند. <strong>نتیجهگیری:</strong> بر اساس این یافتهها، میتوان نتیجه گرفت که راهبردهای حفظ رابطه و سبک دلبستگی در تعهد زناشویی تأثیر دارند.
راهبردهای حفظ رابطه,سبک دلبستگی,تعهد زناشویی
https://www.aftj.ir/article_111525.html
https://www.aftj.ir/article_111525_5690ef3a0dfda804726d14f8f28b55d2.pdf
انجمن ایرانی مطالعات زنان
خانواده درمانی کاربردی
3041-8798
1
1
2020
04
20
اثربخشی برنامه پیشگیری و بهبود رابطه بر باورهای روابط زناشویی
17
34
FA
فریدون
اسلامی
0000-0002-6877-1130
دانشجوی دکتری مشاوره، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ایران
feslamy@yahoo.com
کیومرث
فرحبخش
0000-0003-2884-6465
دانشیار گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
farahbakhsh@gmail.com
حسین
سلیمی بجستانی
0000-0002-8110-3743
دانشیار گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
salomihosein@gmail.com
10.22034/aftj.2020.111370
<strong>هدف:</strong> هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه پیشگیری و بهبود رابطه بر باورهای روابط زناشویی بود. <strong>روش:</strong> پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه آزمایش، گواه و طرح پیشآزمون، پسآزمون با پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری این پژوهش زوجین مراجعهکننده به مرکز مشاوره مهرآور شهر تهران بودند که در بازه زمانی آبان و آذر 97 به مرکز مشاوره مراجعه کرده بودند که 20 زوج به روش هدفمند انتخاب و به دو گروه آزمایش (10 زوج) و گروه گواه (10 زوج) بهصورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله هفتگی را به شکل گروهی در 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت کردند. هر دو گروه در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بهوسیله مقیاس باورهای ارتباطی زناشویی مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمون واریانس اندازههای مکرر تحلیل شد<strong>. یافتهها:</strong> نتایج نشان داد تأثیر مداخله برنامه پیشگیری و بهبود رابطه بر باورهای ارتباطی (23/2=F، 001/0=P)، مؤلفه تخریبکنندگی مخالفت (20/18=F، 001/0=P)، مؤلفه تغییرناپذیری همسر (73/23=F، 001/0=P)، مؤلفه توقع و انتظار ذهنخوانی (94/28=F، 001/0=P)، مؤلفه کمالگرایی جنسی (01/25=F، 001/0=P) و مؤلفه ناهمسانی جنسیتی (03/17=F، 001/0=P) مؤثرند. <strong>نتیجهگیری:</strong> بر پایه یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که غنیسازی ازدواج بر مبنای برنامه پیشگیری و بهبود رابطه روشی فراخور برای کاهش باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین ازدواج است. ازاینرو، پیشنهاد میشود در راستای تحکیم و تقویت بنیاد خانواده به برنامههای غنیسازی ازدواج در جهت پیشگیری و بهبود رابطه در زوجها اهمیت داده شود.
ازدواج,برنامه پیشگیری و بهبود رابطه,باورهای ارتباطی زناشویی
https://www.aftj.ir/article_111370.html
https://www.aftj.ir/article_111370_53ffb57a98e722f6e9f053797ab36cf8.pdf
انجمن ایرانی مطالعات زنان
خانواده درمانی کاربردی
3041-8798
1
1
2020
04
20
اثر بخشی آموزش مهارتهای پیش از ازدواج مدل تحکیم ازدواج پیش از شروع (سیمبیس) بر الگوها و آسیبهای زوجهای نامزد
35
53
FA
مهدی
رستمی
0000-0002-8110-3743
گروه مشاوره و روانشناسی، مرکز مطالعات و تحقیقات اجتماعی ایران مهر، تهران، ایران
dr.me.rostami@gmail.com
شکوه
نوابی نژاد
0000-0001-9529-0706
استاد گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
shokohnavabikejad@yahoo.com
ولی اله
فرزاد
0000-0001-9536-5309
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
valifarzad@gmail.com
10.22034/aftj.2020.112955
هدف: هدف پژوهش تعیین اثر بخشی آموزش مهارتهای پیش از ازدواج مدل تحکیم ازدواج پیش از شروع (سیمبیس) بر الگوها و آسیبهای زوجهای نامزد بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با گروه آزمایش و گروه گواه، طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری سه ماهه و جامعه آماری 44 زوج نامزد مراجعهکننده به مرکز مشاوره دانشگاه شهید بهشتی در سال 1397 بود. از این جامعه 20 زوج نامزد به شیوه هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی 10 زوج در هر یک از دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سنجش و ارزیابی الگوها و آسیبهای پیش از ازدواج رستمی، نوابی نژاد و فرزاد (1398) و نیز برنامه آموزش مهارتهای پیش از ازدواج مبتنی بر مدل تحکیم ازدواج پیش از شروع پاروت و پاروت (2016) بود که در 8 جلسه 90 دقیقهای گروهی به گروه آزمایش ارائه و دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط تحلیل شد. یافتهها: نتایج حاکی از تأثیر آموزش مهارتهای پیش از ازدواج بر الگوهای ناکارامد ارتباطی (7/71=P=0/009,F)، الگوهای ناکارامد مدیریت رابطه (6/91=P=0/013,F)، نظام ارزشی زوجها (4/54=P=0/04,F)، ذهنیت طرحوارهای (4/94=P=0/04,F) و اثرات مخرب خانواده اصلی (10/62=P=0/003,F) و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجهگیری: از آنجا که آموزش مدل تحکیم ازدواج پس از شروع منجر به شناسایی الگوهای ارتباطی ناکارامد و اصلاح این الگوها و افزایش مهارتهای مدیریت رابطه میشود؛ بنابراین میتوان از آن در جهت بهبود الگوها و کاهش آسیبهای ازدواج استفاده نمود.
الگوها,آسیبها,پیش از ازدواج,زوجها,نامزد
https://www.aftj.ir/article_112955.html
https://www.aftj.ir/article_112955_70448f59b4379eff47393a796b4c8423.pdf
انجمن ایرانی مطالعات زنان
خانواده درمانی کاربردی
3041-8798
1
1
2020
04
20
اثربخشی خانواده درمانی راهبردی کوتاه مدت بر تعارضهای زناشویی
54
68
FA
سیدعلی
دربانی
0000-0002-2109-0741
دکتری مشاوره خانواده، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
jarac@iranmehr.ac.ir
پگاه
فرخزاد
0000-0001-7921-0876
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، رودهن، ایران
pegahfarokhzad@yahoo.com
فرح
لطفی کاشانی
0000-0003-0889-7652
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، رودهن، ایران
farahlotfikashani@gmail.com
10.22034/aftj.2020.119642
<strong>هدف:</strong> پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی خانواده درمانی راهبردی کوتاهمدت بر تعارضهای زناشویی انجام شد. <strong>روش:</strong> پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروههای آزمایش، گروه گواه و طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره شرکت مهندسی و توسعه نفت است که از میان آنها تعداد 45 نفر که به دلیل داشتن مشکلات زناشویی و خانوادگی به این مرکز مراجعه کردند به صورت در دسترس انتخاب شدند. پس از همتاسازی آزمودنیها، ملاکهای ورود و خروج پژوهش به شیوه هدفمند 20 زوج انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه گمارش شدند. در این پژوهش 10 زوج (20 نفر) در گروه آزمایش و 10 زوج (20 نفر) در گروه گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش پس از اجرای پیشآزمون به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای درمان دریافت کردند؛ اما گروه گواه پس از انجام پیشآزمون، هیچگونه درمانی دریافت نکردند. هر دو گروه در سه مرحلهی پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری 2 ماهه به وسیلهی پرسشنامههای مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش آزمون تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر استفاده شد. <strong>یافتهها:</strong> نتایج نشان داد که خانواده درمانی راهبردی کوتاهمدت بر بهبود تعارضات زوجین شرکت کننده در پسآزمون و پیگیری (92/5=F، 005/0=p) اثر داشته است. <strong>نتیجهگیری:</strong> بر اساس یافتهها میتوان نتیجهگیری کرد که خانواده درمانی راهبردی کوتاهمدت علاوه بر ارتقا سطح سازگاری زوجین منجر به کاهش تعارضات نیز شده است.
تعارض زناشویی,خانواده درمانی,راهبردی
https://www.aftj.ir/article_119642.html
https://www.aftj.ir/article_119642_9a2ec21edc7d9bb1a53ecf7bc2d3a9f2.pdf
انجمن ایرانی مطالعات زنان
خانواده درمانی کاربردی
3041-8798
1
1
2020
04
20
ارائه مدل تربیتی از تجربه زیسته مردان موفق: مطالعه کیفی مبتنی بر نظریه داده بنیاد
69
99
FA
نادره
سعادتی
0000-0001-6105-8378
دانشجوی دکتری گروه مشاوره، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
dr.nsaadati@gmail.com
زهرا
یوسفی
0000-0001-5856-3605
استادیار گروه روانشناسی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
z.yousefi1393@yahoo.com
محسن
گل پرور
0000-0002-1425-5480
دانشیار گروه روانشناسی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
drmgolparvar@hotmail.com
10.22034/aftj.2020.111413
<strong>هدف:</strong> هدف پژوهش حاضر ارائه مدل تربیتی از تجربه زیسته مردان موفق بود. <strong>روش:</strong> این پژوهش با شیوه کیفی و با استفاده از روش نظریه داده بنیاد انجام شد. با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند شرکتکنندگان انتخاب شدند و تا رسیدن به اشباع نظری در نهایت 15 مرد موفق مورد مصاحبه نیمه ساختار یافته قرار گرفت و با استفاده از روش چارمز (2014) مورد تحلیل قرار گرفتند. <strong>یافتهها:</strong> در گام اول مولفه های تربیتی مردان موفق در شش طبقه نظام ارزشی خانواده، انعطافپذیری شناختی، کارکرد مطلوب، سبک فرزندپروری مقتدرانه، والدگری توانمند و مدیریت مثبت روابط والد-فرزندی به عنوان محور اصلی استخراج شدند و در گام دوم چهار مولفه عوامل خانوادگی، فردی، اجتماعی و آموزشی به عنوان محورهای اصلی ریشه تربیت مردان موفق شناسایی شدند. در گام سوم دو منبع مهم سابقه رشدی و سبک زندگی سازنده به عنوان سازوکارهای زیربنایی رسیدن به موفقیت شناسایی شدند. <strong>نتیجهگیری:</strong> والدین برای فراهم کردن زمینههای تربیت موفق در فرزندان، لازم است به اصول و روشهای مورد نظر در تربیت و مقتضیات آن توجه کرده و بر طبق آنها به امر مهم تربیت فرزندان بپردازند.
مدل تربیتی,مردان موفق,تجربه زیسته
https://www.aftj.ir/article_111413.html
https://www.aftj.ir/article_111413_ccba40ed7cb36fc401c7e631aa7e0e38.pdf
انجمن ایرانی مطالعات زنان
خانواده درمانی کاربردی
3041-8798
1
1
2020
04
20
مقایسه اثربخشی آموزش طرحواره درمانی و ایماگوتراپی بر ترس از ازدواج و نگرش به انتخاب همسر در دختران مجرد
100
124
FA
زینب
فریدون پور
0000-0001-5518-110X
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، شیراز، ایران
zeynabfereydonpour@gmail.com
صفورا
کلهری
0000-0001-8267-0929
کارشناسی ارشد گروه مشاوره خانواده، دانشکده روانشناسی و مشاوره، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران
saforakalhori@gmail.com
فاطمه
محسنی
0000-0003-2596-7931
کارشناسی ارشد گروه مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد استهبان، استهبان، ایران
fatemehmoseni@yahoo.com
فرهاد
نامجو
0000-0001-6123-8176
دکتری مشاوره، گروه مشاوره، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
farhad.tyam71@gmail.com
10.22034/aftj.2020.112891
هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی و مقایسه آن با ایماگوتراپی بر نگرش به انتخاب همسر و ترس از ازدواج در دختران بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل و پیگیری 2 ماهه بود؛ انتخاب نمونه به صورت هدفمند از بین دانشجویان دختر مجرد دانشگاههای تهران بود که با فراخوان عمومی جهت شرکت در پژوهش، 44 دختر مجرد دانشجو به پرسشنامه نگرش به انتخاب همسر کوب، لارسون و واتسون (2003) و ترس از ازدواج سمیعی، یوسفی و نشاط دوست (1392) پاسخ دادند که از بین آنها 36 دختر انتخاب و در دو گروه آزمایش طرحواره درمانی (12 دختر)، گروه آزمایش ایماگوتراپی (12 دختر) و گروه گواه (12 دختر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. هر دو گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای تحت مداخله طرحواره درمانی یانگ، کلوسکو و ویشار (2003) و ایماگوتراپی هندریکس (2008) قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخلهای را دریافت نکردند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط اندازههای مکرر بررسی شد. یافتهها: نتایج حاکی از تأثیر مداخله طرحواره درمانی بر نگرش به انتخاب همسر (29/75=P=0/001,F) و ترس از ازدواج (12/14=P=0/004,F) و مداخله ایماگوتراپی بر نگرش به انتخاب همسر (28/51=P=0/002,F) و بر ترس از ازدواج (14/48=P=0/003,F) و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجهگیری: نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد میکند که آموزش طرحواره درمانی و ایماگوتراپی برای کاهش ترس از ازدواج و نگرش به انتخاب همسر روش مناسبی است.
انتخاب همسر,ایماگوتراپی,ترس از ازدواج,طرحواره درمانی
https://www.aftj.ir/article_112891.html
https://www.aftj.ir/article_112891_b088a3ff04b2f350b72779c8ced2e8f2.pdf
انجمن ایرانی مطالعات زنان
خانواده درمانی کاربردی
3041-8798
1
1
2020
04
20
تاثیر آموزش تکنیک های ذهن آگاهی بر شادکامی، بهزیستی ذهنی و نشخوار فکری دختران مجرد
125
147
FA
سمیرا
شریعتی
0000-0002-2338-9253
کارشناسی ارشد گروه روانشناسی شخصیت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
sashabanoo777@gmail.com
بهروز
کریمی
0000-0002-1294-0097
دکتری روان شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
bkarimipnu@yahoo.com
10.22034/aftj.2020.111429
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش تکنیکهای ذهن آگاهی بر شادکامی، بهزیستی ذهنی و نشخوار فکری دختران مجرد 20 تا 30 سال شهر سنندج بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش را 30 نفر از دختران مجرد 20 تا 30 سال مراجعه کننده به مرکز مشاوره مهرسا و ژیران شهر سنندج در بازه زمانی مهر تا آبان 1397 تشکیل دادند که در نمرات پرسشنامه نشخوار فکری نمرات بالا و در پرسشنامه بهزیستی روانی و شادکامی نمرات پایینی کسب کرده بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 دختر) و گروه گواه (15 دختر) جایگزین شدند. برای گروه آزمایش روش مداخلهای تکنیکهای ذهن آگاهی به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای اجرا شد و نتایج با استفاده از تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش تکنیکهای ذهن آگاهی باعث کاهش نشخوار فکری (F=17/77,P=0/001) و افزایش بهزیستی روانی (F=16/12,P=0/001) و شادکامی (F=16/89,P=0/001) در گروه آزمایش شد و این نتایج در مرحله پیگیری پایدار بود. نتیجهگیری: میتوان رویکرد درمان ذهن آگاهی را بهعنوان یک مداخله مناسب بهمنظور ارتقای شادکامی دختران جوان در سازگاری با شرایط زندگی و کاهش عوارض روانشناختی ناشی از تجرد به کار برد.
ذهن آگاهی,نشخوار فکری,بهزیستی روانی,شادکامی
https://www.aftj.ir/article_111429.html
https://www.aftj.ir/article_111429_0451c20c53792f16c60c3a5285e5d8f1.pdf